دانلود فیلم Gate of Hell 1953 دوبله فارسی بدون سانسور

در سال 1160، یکی از بانوان دربار خود را به شکل همسر یک پادشاه در آورده و به همراه یک سامورائی وفادار از شهر خارج می شود. پس از این ماجرا سامورائی از پادشاه درخواست می کند به او اجازه ازدواج با زنی که نجات داده را بدهد. پادشاه به او این اجازه را می دهد، اما سامورائی متوجه می شود آن زن پیش از او ازدواج کرده و...

در سال 1160 ، در دوره هیان ، لرد کیوموری با یک دادگاه خود به یک دیوان دیگر سفر می کند و قلعه Sanjo او توسط دو ارباب دیگر مورد حمله قرار می گیرد ، در یک کودتا. سامورایی وفادار موریتو Enda از خانم دربار کسا می خواهد که خواهر پروردگار را خلق کند. سپس موریتو برای ملاقات با لرد کیومون سفر می کند و با او می جنگد تا دشمنان را شکست دهد و کودتا شکست بخورد لرد کیومون از رزمندگان که به او کمک کردند پاداش می دهد و هنگامی که خواهان یک انحراف است در حالی که خواهر واقعی ارباب و پدرش در میان مردم فرار می کنند. آنچه مایل است ، خواستار ازدواج با كسا می شود. پروردگار آرزوی خود را اعطا می كند اما به زودی می آموزد

دانلود فیلم Gate of Hell 1953 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

وقتی شروع به تماشای Gate of Hell کردم چیزی در مورد Gate of Hell نمی دانستم، با این حال Gate of Hell با توجه به این واقعیت که اگرچه فیلم در دهه 1950 ساخته شده است، برای من باقی مانده است و به ژاپن در سال 1160 می پردازد، اما به احساسات شخصیت ها می پردازد. معاصر به نظر می رسید چیزی که مانند یک لباس قابل تأیید شروع می‌شود، به‌عنوان یک داستان انفرادی درباره یک استالکر و تأثیر او بر یک زوج شادمانه شروع می‌شود.

سوم اول فیلم در پس زمینه مقاومت کوتاهی رخ می‌دهد که در قرن دوازدهم ژاپن رخ داد. . کسا (ماچیکو کیو)، زنی که از حاکم حمایت می کند، داوطلب می شود تا با ادعای فرار در کالسکه حاکم، به عنوان حواس پرتی به آنجا برود. او توسط یک سامورایی کشوری به نام موریتو (کازوئو هاسگاوا) محافظت می‌شود، که در سرپیچی از او صلاحیت دریافت می‌کند. پس از پایان دادن به مخالفت، موریتو در کنار حامیان مختلف به شهر می رود تا از استاد خود جوایزی بگیرد. در آنجا او یک بار دیگر با کسا برخورد می کند که از او به خاطر کمکی که در آن روز به او کرده است ابراز قدردانی می کند. موریتو آسیب دیده است. تا زمانی که او از این خانم به عنوان جایزه خود درخواست می کند، متوجه می شود که او اکنون به یکی از استادان بزرگ شهر، به سرگرمی اشراف شهر وابسته است.

تا این لحظه داستان تجربه قابل تایید جذابی بوده است. از اینجا به بعد، فیلم به یک نمایش انفرادی تبدیل می‌شود که بر روی سه قهرمان تمرکز می‌کند، موریتو که غیرقابل انکار است، کسای خجالت‌زده و همسر نجات‌یافته‌اش، واتارو (ایسائو یاماگاتا). اولین جمعیت ژاپنی احتمالاً نتیجه نافرمانی را می دانستند، با این حال باقیمانده فیلم تنش ایجاد می کند تا پیش بینی کند که هر یک از این افراد چگونه به نمایش های خود پاسخ خواهند داد. من این قطعه از فیلم را جذاب و معاصر یافتم.

مرکز داستان سامورایی موریتو است. این شخصیت دیدگاه‌های روشن و تقریباً تحسین‌شده‌ای در مورد خوب و بد در مسائل مربوط به جنگ و عبادت قرون وسطایی دارد، در هر صورت، زمانی که حاکی از جدایی غیرقابل نجات با خویشاوند اصلی او باشد. به هر حال در سطح اجتماعی، معیارهای فرد زمانی از هم جدا می‌شود که آشکارا از جایزه‌ای که برای خود تصمیم گرفته است محروم می‌شود، که با اهمیت طبقاتی و تمسخر خود ترکیب می‌شود. آنچه به عنوان امتناع سرسختانه از تصدیق بدیهیات شروع می شود، به تثبیت برای به دست آوردن هر چیزی که احتمالاً می خواهد تبدیل می شود. افسانه یک سوم اصلی فیلم، او تا یک سوم آخر به یک زندگی پست تبدیل می شود. هاسگاوا با قاطعیت فرد را به دو حد رساند.

نمایش ماچیکو کیو به عنوان کسا ظریف‌تر است. به عنوان یک غربی، باید از فیلم استنباط کنم که جامعه ژاپنی چه انتظاراتی از خانم ها در آن دوره داشت. علیرغم این واقعیت که او با یک تظاهرات جوانمردانه شروع می کند، او اکثریت قریب به اتفاق سفر خود را به عنوان حاکم در یک ضعیف مرده می سوزاند، که من می توانم انتظار داشته باشم که برای یک بانوی گروهش به عنوان یک لذیذ عالی در نظر گرفته شود. بر این اساس نمایشگاه او واقعاً زمانی شروع می شود که پس از پایان مقاومت دوباره او را ملاقات کنیم. علی‌رغم اینکه شخصیت او باید دائماً با چهره‌ای خجالتی همراه باشد، او می‌داند که چگونه طیفی از احساسات را منتقل کند. او همسری دلسوز است، با این حال، به عنوان نقطه کانونی گفتگوهای عمومی، شخصیت او نیز به طور مداوم در وضعیت خجالت قرار دارد. این پشیمانی او برای برخی از اشتباهات احتمالی از سوی او است که الهام‌بخش او می‌شود، زیرا شخصیت موریتو متزلزل‌تر می‌شود. در پایان وقتی با تصمیمی غیرقابل تصور مواجه می‌شود، می‌فهمد که چگونه جمعیت را در مورد نیات خود به حدس و گمان نگه دارد.

از بین این سه، من شخصیت واتارو را جذاب‌تر دیدم. او احترام و معیارهای خود را حتی با دشنام دادن، دنده های همراهانش و تحریکات موریتو به چنگ می آورد. این کار اصلی نیست، با این حال او به عنوان یک فویل ضروری برای کسا و موریتو پیش می رود. در صحنه‌های یاماگاتا با کیو، ستایش و صمیمیت او نسبت به دیگری مشخص است، و تأکید می‌کند که احساسات کسا از بمباران او تنها برای اوست و نه به دلیل سرزنش نیمه بهترش. برعکس هاسگاوا، یاماگاتا به طور غیر احساسی ساکت است و بر هیاهوی غیرقابل انکار موریتو تاکید می کند.

فیلم نیز به همین ترتیب یک لذت بصری است، و از نوآوری های تا حدودی جدید در تنوع برای سود باورنکردنی استفاده می کند. Jigokumon/Door of Agony جایزه اسکار ممتاز بهترین فیلم با گویش ناشناخته را دریافت کرد (قبل از رسمی شدن طبقه بندی)، اما به همین ترتیب برنده اسکار بهترین لباس (واریته) شد. لباس ها جذاب، اغلب دوست داشتنی و یا در هر صورت فریبنده هستند. من چیزی در مورد پوشاک قدیمی ژاپنی نمی‌دانم، اما جزئیات دیگری باعث می‌شود بپذیرم که این لباس‌ها به جای عجیب و غریب قابل تأیید هستند. من از تماشای فیلم انگیزه یافتم تا به ظرافت های نافرمانی هیجی نگاه کنم، و بازنمایی از ظاهر واقعی کالسکه های باشکوه را دیدم که به وضوح در هنگام برنامه ریزی کالسکه طعمه کسا به شدت تکرار شده بودند. می‌دانم که این تأییدی نیست که لباس‌ها به همان اندازه قابل کاوش بوده‌اند، اما دلیلی بر این است که تهیه‌کنندگان بیشتر از تهیه‌کنندگان فیلم‌های هالیوودی در دوره‌ای مشابه در مورد اروپای میانسالی نگران بودند.

دانلود فیلم Gate of Hell 1953 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

صادقانه بگویم، احساس می‌کردم که از همان دومی که اعتبارات اولیه شروع شد، مشارکت عمیقی داشتم. موسیقی منحصربه‌فرد یاسوشی آکوتاگاوا به سرعت با لحن‌های موقر و احساسی جذاب می‌شود، در حالی که علاوه بر این از هارمونی‌ها و سازها برای بیان سریع صحنه کلی داستان استفاده می‌کند. به یاد ماندنی ترین بصری ما، پوششی که در پشت این تمدیدهای اعتباری گرفته شده است، یک تکیه گاه است که جزئیات تخصصی خود را حتی از یک نگاه ساده خیره می کند. همانطور که داستان شروع می شود، با دادن داستانی از مدت ها قبل، شگفتی ها فقط افزایش می یابند. طرح لباس! طرح تعیین شده! نورپردازی (به خصوص به پایان نزدیکتر)! مو، لوازم آرایشی! تک تک اجزای سرفصل کار و پیکربندی ایجاد در اینجا چشمگیر و غنی هستند. پلان صدا شاید با توجه به هنجارهای امروزی کمی ناچیز است، اما در هر صورت واقعاً معقول است - و تعهد فیلمبردار Kohei Sugiyama بیش از آن ضعف جزئی را با نمادگرایی به وضوح زرق و برق دار لحن پویا جبران می کند. علاوه بر این، در حالی که در حال حاضر برای مدت طولانی قبل از این عنوان خوب و شایسته درک شده است، رئیس Teinosuke Kinugasa به سرعت و به طور کامل توانایی های عظیم خود - دست کارگردانی توانا، چشم تیزبین شدید خود - در ساختن صحنه های فوق العاده، جذاب و هماهنگ کردن عکس های بی پایان را به نمایش می گذارد. به سختی «ورودی بدبختی» شروع شده است، داستان در واقع نگران مقاله بود، و سخت است که احساس نکنیم جزء کامل است.

رویاهای پیش روی ما اساساً حیرت انگیز هستند - بدیهی است که هیچ چیزی در این مقاله نیست. رویدادی که آهنگسازی انجام نشد. خوشبختانه، و بدیهی است، قطعا این کار را می کند. یک چهارم تخمین زده شده اصلی فیلم، اثری کاملاً فریبنده است، و به بهترین وجه استقرار داستان را می دهد که از آنجا به بعد دنبال می شود. این نمایشی است که پیش روی ما گذاشته شده است، داستانی از محبت، طمع و شرایط غیرقابل تصور برای وادار کردن قلب انسان با تمام درستی و تاریکی اش. داستان با داشتن موضوعات اضافی از افتخار، غرور، بی باکی، و احساسات و الهامات فردی تغییر یافته بسیار بیشتر، داستان به طرز شگفت انگیزی گیرا است، به طور مشابهی که آهنگسازی صحنه در ثبت ناآرامی هایش پویا و واضح است. معمولاً تصویرها گیج کننده، به شدت مورد توجه و به شدت متقاعد کننده هستند، بنابراین در مورد گفتمان نیز چنین است. فیلمنامه لذت بخش است، به سادگی بخشی دیگر از تصویری است که از همان ابتدا واقعاً خارق العاده است.

در هر نوبت داستان، موسیقی آکوتاگاوا همان طور که ممکن است در ثانیه های اصلی جذاب باشد، دلربا است. . به طرز ماهرانه ای با ذهنیتی حرکت می کند که از یک ثانیه شروع می شود و سپس به ثانیه دیگر می رسد - گاهی اوقات به طرز ناخوشایندی تنش می کند، گاهی اوقات باهوش و نشخوارکننده، گاهی اوقات بدبخت و باهوش، و غیره - اما به طور مداوم بخشی از توجه ما را حفظ می کند، و به طور مداوم درمان خوبی برای گوش ما به طور مشابه با بازیگران، همه توانایی‌های فوق‌العاده‌ای برای بازیگری نشان می‌دهند و نیازها را در هر صحنه به طور کامل برآورده می‌کنند. هر نمایشگاهی با ظرافت، گستردگی، تعادل و شخصیتی دیدنی در درک شخصیت‌هایشان و وام دادن به صحنه از هم جدا می‌شود. هر سوسو از بدبختی، درخشش بی رحمی یا زورگویی، یا اشاره ای از اهانت در لحظه لحظه ترین نگاه ها، ارتباطات غیرکلامی و بسیار خام بودن سرگرم کننده ها طنین انداز می شود. این برای همه موجودات صادق است، اما با توجه به سامورایی مصمم موریتو اندو که در ماجراجویی برجسته‌تر است، ستاره کازوئو هاسگاوا بیشترین زمان را در صفحه نمایش می‌گیرد و ماهرانه از روش کم‌رنگ مرد پیروی می‌کند. ماچیکو کیو در هر صورت نقش مکمل او به عنوان زن کسا را ​​بسیار متواضع‌تر نشان می‌دهد. بنابراین، بارها و بارها در کل مجموعه آثار به پایان می‌رسد.

جایگاه این عنصر با کسب افتخارات در جشنواره کن، بنیاد گرنت‌ها و جاهای دیگر، پیش از آن است، و این سومین اثر کینوگاسا است که من تماشا کرده ام در آن زمان، من هنوز آماده نبودم که Gate of Hell چقدر باشکوه و به طرز وحشتناکی جذاب است. به هر یک از جنبه‌ها بسیار محتاطانه و ارزشمند توجه می‌شود، و هر ذره ذره‌ای با مهارت و توانایی فریبنده‌ای که با بهترین‌های هر دوره‌ای در فیلم Gate of Hell، از هر کشوری مطابقت دارد، تجدید می‌شود. این فیلمی است که نه تنها برای همه توصیه می‌شود، با توصیه‌هایی برای بی‌رحمی و موضوعی دلخراش، اما به‌طور گسترده‌ای برای همه بینندگان را درخواست می‌کند. «Entryway of Misery» یک نمونه نادیده گرفته شده و اساسی است که عالی ترین پیشنهاد من را به دست می آورد - هر جایی که می توانید آن را تماشا کنید، این یک ضرورت غیرقابل انکار است!

دانلود فیلم Gate of Hell 1953 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

Gate of Hell یک قطعه گیج کننده شروع می شود و شاید در درخشان ترین نیم ساعت گذشته ای که در فیلم Gate of Hell پیدا کرده ام به پایان می رسد. در مورد گمشده برای مدتی فکر می‌کردیم، نه به این دلیل که منفی ناپدید شد، بلکه از آنجایی که انواع شگفت‌انگیز موجود در استوک کداک اولیه ایستمن محو شده بودند، Entryway of Misery اثر Teinosuke Kinugasa یک داستان ظاهراً غنی است که بیش از حد عظیم آغاز می‌شود و با تمرکز شدید به پایان می‌رسد. در درام مرکزی آن.

این ژاپن در دوران هیجی است، و حاکم ژاپن در حال هجوم است. برای ایجاد وقفه، دروازه بان های حاکم، یک بانوی جوان را ثبت نام می کنند تا ادعا کند که حاکم است و به سمت دیگری می رود، و به یک مبارز می پیوندد تا به عنوان محافظ او بازی کند. به‌احتمال‌زیاد که این جانشینی در نمایش این مجموعه‌ای از مناسبت‌های هیجان‌انگیز بسیار پاک‌کننده بود، خیلی زودتر وارد فیلم می‌شدم. با وجود این، گروه بندی بسیار مملو از نام هایی است که تعداد قابل توجهی از آنها نام شخصیت هایی هستند که ما هرگز در فیلم Gate of Hell با آنها آشنا نمی شویم و برای ایجاد صحنه استفاده می شوند. من تصور می کنم که برای جمعیتی از مردم که درجاتی از درک این دوره از تاریخ ژاپن دارند، ساده تر باشد (مثلاً، نام بردن از فرماندهان درگیری در سراسر کشور برای من خوب به نظر می رسد، اما نه عادی. جمعیت ژاپنی). بنابراین، این ممکن است فقط چیزی اجتماعی باشد، اما در بیست دقیقه ابتدایی احساس می کردم گم شده ام. با این حال، نکته ناامیدکننده این است که با تماشای کل فیلم، احساس می‌کنم که این صراحت در صحنه به سادگی حیاتی نبود. واقعیت این است که بین سه فرد نمایش داده می‌شود، نه شخصیت‌های معتبر خاص که آنها را در بر می‌گیرد.

بخش دوم مدتی پس از فروکش کردن نافرمانی‌ها می‌گذرد. مبارز، موریتو، با توجه به فداکاری خود به حاکم (به ویژه با در نظر گرفتن تصمیم خواهر و برادرش برای پیوستن به مقاومت)، با کیفیتی غیرقابل انکار صعود کرده است، و او این تصمیم را برای آنچه نیاز دارد به عنوان معامله پیشنهاد داده است. او از بانوی جوانی که به نجاتش کمک کرد، کسا، درخواست می‌کند، ناخواسته که او در حال حاضر دست و پا بسته است. از آنجایی که متعهد شده بود به موریتو هر چیزی را که می‌خواهد بدهد، نماینده حاکم احساس می‌کند که اساساً باید به موریتو فرصتی برای جذب کسا را ​​معرفی کند.

رابطه‌ای که کسا با نیمه بهترش، واتارو دارد، آگاهانه است. و گرامی داشتن آن‌ها حتی در فیلم Gate of Hell با هم بداخلاق می‌شوند، با این حال فرمالیسمی وجود دارد که آنها را به شیوه‌هایی منزوی می‌کند که واتارو نمی‌فهمد. هر دو در مورد آزمایش موریتو می‌دانند، با این حال واتارو از این احتمال احساس ترس نمی‌کند، زیرا او در مورد علاقه نیمه بهترش به او بسیار مثبت است، با این حال موریتو در ماموریت خود مصمم است. پس از یک رقابت عمومی بین این دو در مسابقه‌ای که موریتو واتارو را شکست می‌دهد، اما پیروزی او بیشتر موریتو را تحت فشار قرار می‌دهد.

آخرین بخش عظیم فیلم در سراسر شب اتفاق می‌افتد. موریتو بدلکاری کسا را ​​از خانه دور می کند و به او قدرت می دهد که در خطر کشتن عمه اش، با او تدبیری برای کشتن واتارو داشته باشد. این یک توالی به خصوص خیره کننده از پیش بینی و فشار است، و در سبکی محدود به تصویر کشیده شده است. ما دقیقاً می دانیم که دقیقاً باید اتفاق بیفتد، و همه چیز به این بستگی دارد که کسا هماهنگی بین محافظت از جان عمه اش و تلاش برای یافتن پاسخی را پیدا کند که از شرافت او محافظت کند. پاسخ او تاسف بار و دلخراش است.

در طول فیلم، تماشای فیلم زیباست. یکی از اولین فیلم‌های ژاپنی که در تنوع ساخته شده است (به دلیل گزینه کم‌هزینه‌تر در مقایسه با فرآیند تنوع سه نواری Technicolor که توسط Eastman Kodak ارائه شده است)، Kinugasa از فیلم‌های اولیه پر زرق و برق برای نمایش لباس‌ها و ست‌های عالی استفاده می‌کند. صحنه‌ها پاپ خارجی را با سبزهای درخشان به تصویر می‌کشند، و آخرین متوالی حول و حوش عصر، رنگ‌های سیاه و آبی کمرنگ را تنظیم می‌کند تا تلخی قطعی فعالیت در حال بازی را نشان دهد.

شاید با یک نظرسنجی مکرر، شروع فیلم کمتر مرا آزار خواهد داد، اما حتی با وجود این نارضایتی، Gate of Hell عمیقاً ارزش وقت گذاشتن را دارد. تمرکز خود را در طول فیلم محدود می کند تا کاملاً روی داستان اصلی خود تمرکز کند، و زمانی که آنجا شما را می گیرد و هرگز تسلیم نمی شود.

دانلود فیلم Gate of Hell 1953 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

من این را عصر قبل در TCM دیدم، که، BTW، یک ثروت غیر معمول در این رسانه به نام "جعبه احمق" است. آیا این حیرت آور نیست که Gate of Hell 53 ساله است، در واقع می درخشد؟ چه دستاوردی! Gate of Hell دارای عناصر یک فیلم واقعاً خارق‌العاده بود - شخصیت‌های پیچیده‌ای که به طور کامل و ماهرانه رشد کرده‌اند، روایت‌های خارق‌العاده با توجه به ظرافت‌ها، و بازی‌های عالی - تا حدودی اقتباس‌شده، اما به یاد داشته باشید که ممکن است این تصور تا حدودی برای غربی‌ها به تازگی در فرهنگ ژاپنی مورد انتظار باشد. تا حدودی به معنای "بازی خوب" تکامل یافته است.

من عاشق شرافت و یکپارچگی اخلاقی فیلم هستم. آن روزها (و ما در فرهنگی بودیم که) «انجام کار درست» معیار عادی بود. این در تزلزل موریتو به قیمت - اساساً در آن نقطه به نظر می رسد - عملی بود، که قبلاً به دلیل احساس تعهد و آمادگی بی وقفه کسا برای تنظیم زندگی خود از بین رفته بود. این شکوه و عظمت «روح» کسا است که موریتو تماماً به نقطه بی بازگشتی که از دیدنش غافل شده بود، پی برد، که خود را به عنوان قفسه کتاب در طرح نشان می داد، با این حال در واقع تمرکز اخلاقی فیلم است. چنین اهدافی امروزه دیگر بارها یا به طور کامل پذیرفته نمی شوند. به نحوه ستایش قانون شکنان در نمایش هایی مانند سوپرانوها و جنایتکاران دقت کنید. من به همین ترتیب عاشق نحوه کنار هم قرار گرفتن داستان بودم: در دسترس بودن کسا برای از دست دادن خود در ابتدای داستان باعث شد تا خودسوزی او در پایان فیلم دقیق به نظر برسد. ظرافت های کوچک: بحث شاه بلوط را به خاطر می آورید که موریتو در ابتدا کسا را ​​با عمه اش دید؟ بعداً آن شاه بلوط‌هایی را دیدیم که درخت‌های تأثیرگذار را در طول دیدار غم‌انگیز موریتو در غروب خود محکم نگه داشتند. زمانی که واتارو و کسا آخرین قدم زدن آنها در مهد کودک زیر یک ماه کامل بود، همه چیز هماهنگی و آرامش بود. دقیقاً همان محیط، درست چند دقیقه پس از این واقعیت بد و ناگوار تغییر می‌کند، در حالی که ماه در حال حاضر توسط مه پنهان شده است، زیرا موریتو به تدریج از ابهام پشت صحنه بیرون می‌آید - صحنه‌ای واقعاً شگفت‌انگیز و قابل توجه در پس‌زمینه تاریخی سینما. br/>
موضوع "حماقت" فیلم را درگیر می کند: ما بخش زیادی از آن را فقط از یک نفر می بینیم، حاکم کیاموری - و او یک انچیلادا بزرگ و یک پیشگام است! فرزندش نیاز داشت که او را تشویق کند تا در اولین باری که او را دیدیم، سریعاً برای سرکوب قیام اقدام کند. سپس، در آن مرحله، از دادن پاداش به کسا، که به اندازه موریتو شایسته تقدیر است، غفلت کرد. صرف نظر از این که آیا شما این ناتوانی در تعیین اجتماعی را به حساب می آورید، ما حماقت و فرض یفتاح مانند او را در دادن قدرت اساساً نامحدود موریتو در تمایل او به جایزه داریم. علاوه بر این، ما انگیزه‌های همیشگی و مبهم او را داریم - که در تسریع بدبختی مؤثر بود، زیرا باعث شد موریتو کاملاً به داشتن کسا رضایت نداشته باشد. آیا واتارو وقتی مسابقه را «پرتاب» کرد، دلهره، احمق یا هر دو بود؟ اگر آن را از دست دادید، ناهماهنگی وحشتناک اظهارات موریتو پس از فرم بد برادرش باعث اعدام او شد، "خواهر و برادرم مرد احمقی بود". خب، تو بالاخره سولومون نبودی، موریتو.

من فکر کردم وقتی موریتو از او اخاذی کرد، تماشای ضعف کسا تا حدودی ناامیدکننده بود. بدون شک یک راه دیگر وجود دارد، خانم! با این حال، گمان می‌کنم این بخشی از موضوع تاسف‌آور است: هر یک از شخصیت‌ها دارای ویژگی‌ها و همچنین نقص‌های تأسف‌آور بودند. در قمار بازاندیشی ناظر یک فیلم خارق‌العاده، احساس کردم که او ممکن است تا زمان تصمیم‌گیری درباره شخصیت فرد در رختخواب ساکت بماند، اما مطمئنم که می‌خواهم به خودم توصیه کنم که اینطور نیست. در نظر گرفته شده که یک سواری هیجان انگیز باشد. من دوست دارم Gate of Hell را یک بار دیگر تماشا کنم، شاید در کنار فیلمی به من کمک کند که به یاد بیاورم: کوروساوا ران.