دانلود فیلم Josee, the Tiger and the Fish 2003 دوبله فارسی بدون سانسور

تسونئو یک دانشجو است که به صورت پاره وقت در یک سالن ماه-جونگ کار می کند. به تازگی مشتریان درباره یک خانم پیر صحبت می کنند که یک کالسکه در خیابان حمل می کند. آنها متعجب هستند که او چه چیزی را در کالسکه، پول یا مواد؟! تا اینکه یک روز...

داستان درمورد شخصی است که حافظه اورا با دروغ پر کرده اند و او سعی در یافتن حقیقت دارد …

خوزی، ببر و ماهی تسونئو یک دانشجوی دانشگاه است که به صورت پاره وقت در یک سالن ماه جونگ کار می کند. اخیراً مشتریان در مورد پیرزنی صحبت می کنند که کالسکه کودک را در خیابان ها هل می دهد. آنها می گویند که او چیزی را برای یک سندیکای جنایی حمل می کند، و آنها تعجب می کنند که چه چیزی در کالسکه دارد. پول؟ مواد مخدر؟ یک روز صاحب سالن ماه جونگ تسونئو را به بیرون می فرستد تا راه برود...

دانلود فیلم Josee, the Tiger and the Fish 2003 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

این یکی از آن فیلم‌هایی است که بد از آب درآمد، اما به سختی می‌توان دقیقاً دلیل آن را مشخص کرد. تا آنجا که می توانم خلاصه کنم، می توانم بگویم که یک "بحران هویت" را تجربه می کند. این نشان می‌دهد که به شما نگاهی به چند موضوع قوی می‌دهد، اما هرگز آنقدر تمام نمی‌شود که انجام شود. با طنز، با نمایش، با تئوری بازی می کند، در عین حال درست همانطور که یک آدم کوچک بازی می کند. هرگز به طور قابل توجهی به هیچ یک از آن رگه ها نمی جهد.

چندین صحنه در مرز قابل توجهی قرار دارند. شخصیت‌ها ایده‌های بسیار زیرکانه‌ای را ارائه می‌کنند، با این حال به نظر می‌رسد که صحنه‌ها قبل از اینکه ایده‌ها واقعاً در دیالوگ ظاهر شوند متوقف می‌شوند.

برای مدل در یک صحنه (به طور کلی خارق‌العاده)، بانوی جوان نحوه عملکرد خود را به تصویر می‌کشد. از عمق جدایی او برخاسته است. سپس، در آن نقطه، او چیزی شبیه به "اما صرف نظر از اینکه من باید به آنجا برگردم یا نه، خوب است." صحنه پایان. چرا؟ آیا به این دلیل است که او به فردی مستحکم تر تبدیل شده است؟ یا دوباره از آنجایی که او طرفدار جدایی است؟ یا پس از آن دوباره این است که او بی احساس است؟ مانند یک غذای ثروتمند بدون شرایط منحصر به فرد، هرگز به ما سرنخی نمی دهد که چگونه این ادعای قانع کننده را اعمال کنیم. به‌عنوان یک هوس ناقص باقی مانده است.

من حدس می‌زنم این استراتژی مشابهی است که در امپرسیونیسم (نقاشی) استفاده شده است که توسط مونه ساخته شده است که در آن نقاط و چارچوب‌های نامشخصی به ما نشان داده می‌شود، و این به ما بستگی دارد که آن را پر کنیم. سوراخ هایی با ذهن خلاق ما به احتمال زیاد امپرسیونیسم را دوست دارید، ممکن است Josee, the Tiger and the Fish را دوست داشته باشید. با این حال، اگر صادقانه استایل (داوینچی، رامبراند، حتی دالی) را با ضربات قوی و تصاویر واضح آن دوست داشته باشید، به احتمال زیاد مانند من ناتمام خواهید ماند.

از نظر بصری عالی بود. سرعتش عالی بود این همه آن چیزی بود که من به طور کلی از فیلم ژاپنی امروزی انتظار داشتم، با این حال همانطور که در بالا گفتم، Josee, the Tiger and the Fish جوهره ای برای حمایت از آن ندارد (علی رغم طرح غنی اش). توصیه می کنم اگر می خواهید بدانید در مورد چه چیزی صحبت می کنم، بخشی از Josee, the Tiger and the Fish ها را ببینید: عروسک ها (2002)، شیکی جیتسو (2000)، چا نو آجی (2004)، وارای نو دایگاکو (2004)، Shimotsuma monogatari (2004)، Swing Young Ladies (2004).

اینها نمونه هایی از فیلم های ژاپنی امروزی هستند که مستقیماً به موضوع (چه نمایش، نظریه، احساسات یا تقلید) وارد می شوند شما یک تن برای شیرجه رفتن. از زمان کوروساوا، من اعتماد دارم که این رویه - شاید تعهد - سینمای ژاپن بوده است.

من خوزی را افتضاح نمی‌دانم، اما دقیقاً به اندازه سینمای معاصرش قوی نیست.
/>
بعد از این فکر: یک مستند ژاپنی 11 بخش به نام "1 لیتر اشک" وجود دارد که قبول دارم این موضوع را به طور قابل توجهی موثرتر بررسی می کند. موسیقی کمی ناخوشایند است، با این حال نمایش شایستگی تماشای آن را دارد که بتوانید آن را دنبال کنید!

دانلود فیلم Josee, the Tiger and the Fish 2003 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

این یک نمایشگر کوچک است، یکی از برجسته‌ترین فیلم‌های عرضه‌شده در سال 2004. روی جلد، این یک احساس غیرمحتمل بین یک بچه مدرسه‌ای خوب و یک خانم جوان جذاب است که از ناحیه کمر معلول است، اما حتی چنین نیست. شروع به نشان دادن این است که Josee, the Tiger and the Fish چقدر در مدیریت احساسات پرانرژی شخصیت هایش تیزبین است. "Joze" به طرز بی عیب و نقصی جوان بودن و ستایش را شبیه به آن می کند، اما هرگز در مورد آن مردد یا بی پروا نیست. به همین ترتیب موضوع معلولیت را به شیوه ای آرام و بی تکلف مدیریت می کند، هرگز آن را تحقیر نمی کند یا به نتایج قابل تصور نوستالژیک آن دست می زند. ساتوشی تسومابوکی از تمایز «Waterboys» به خوبی در برابر تیپ به عنوان سونئوی خیرخواه اما کم عمق بازی می کند، در حالی که چیزورو ایکواکی به عنوان قهرمان اسمی واقعاً گیج کننده است. «جوزه» احساسی است که اصالت نیروبخش و جسارت آرام آن امروزه آنقدر جالب است که ممکن است استثنایی شود. به همین ترتیب، این نمونه نادری از فیلم‌ها است که می‌توانند به درجه‌ای از طنین عمیق واقعی دست یابند، با نتیجه‌ای که هم آرام و هم کاملاً محو می‌شود. یک ثانیه مدت‌ها پس از ترک فیلم برای شما باقی می‌ماند، و وقتی روی آن چنگ می‌زنید ظریف‌تر می‌شود.

دانلود فیلم Josee, the Tiger and the Fish 2003 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

این یکی از آن فیلم‌هایی است که بد از آب درآمد، با این حال دشوار است که دقیقا دلیل آن را مشخص کنیم. تا آنجا که می توانم خلاصه کنم، می توانم بگویم که یک "اورژانس شخصیت" را تجربه می کند. این نشان می‌دهد که به شما نگاهی به چند موضوع قوی می‌دهد، اما هرگز آنقدر تمام نمی‌شود که انجام شود. با تقلید، با نمایش، با تئوری بازی می کند، در عین حال درست همانطور که یک دکلره بازی می کند. هرگز به طور قابل توجهی به هیچ یک از آن رگ ها نمی جهد.

چندین صحنه در مرز قابل توجهی قرار دارند. شخصیت‌ها چند ایده فوق‌العاده هوشمندانه ارائه می‌دهند، اما به نظر می‌رسد که صحنه‌ها قبل از اینکه ایده‌ها واقعاً در دیالوگ ظاهر شوند متوقف می‌شوند.

برای مدل در یک صحنه (به طور کلی خارق‌العاده)، بانوی جوان نحوه تربیت خود را به تصویر می‌کشد. از ژرفای حبسش سپس، در آن نقطه، او چیزی شبیه این را القا می کند: "با این حال صرف نظر از اینکه باید به آنجا برگردم یا نه، در آن نقطه، مشکلی پیش نمی آید." صحنه پایان. چرا؟ آیا به این دلیل است که او به فردی مستحکم تر تبدیل شده است؟ یا از طرف دیگر از آنجایی که او طرفدار جدایی است؟ یا از طرف دیگر از آنجایی که او پاسخگو نیست؟ مانند یک غذای ثروتمند بدون موقعیت خاص، هرگز به ما سرنخی نمی دهد که چگونه این ادعای قانع کننده را اعمال کنیم. این به عنوان یک هوس ناقص باقی مانده است.

من حدس می‌زنم این رویه مشابهی است که در امپرسیونیسم (نقاشی) استفاده شده است که توسط مونه ساخته شده است که در آن نقاط و طرح‌بندی‌های نامشخصی به ما نشان داده می‌شود، و این به ما بستگی دارد که حفره‌ها را با آن پر کنیم. ذهن خلاق ما با فرض اینکه امپرسیونیسم را دوست دارید، ممکن است Josee, the Tiger and the Fish را دوست داشته باشید. به هر حال، با فرض اینکه شما سبک (داوینچی، رامبراند، حتی دالی) را با ضربات قوی و تصاویر واضح آن دوست دارید، به احتمال زیاد مانند من ناتمام خواهید ماند.

از نظر بصری عالی بود سرعتش عالی بود این همه آن چیزی بود که من عموماً از فیلم ژاپنی امروزی انتظار داشتم، با این حال همانطور که در بالا گفتم، Josee, the Tiger and the Fish جوهره ای برای حمایت از آن ندارد (علی رغم طرح غنی آن). توصیه می‌کنم بخشی از این فیلم‌ها را ببینید تا بدانید درباره چه چیزی صحبت می‌کنم: عروسک‌ها (2002)، شیکی‌جیتسو (2000)، چا نو آجی (2004)، وارای نو دایگاکو (2004)، شیموتسوما مونوگاتری (2004) , Swing Young Ladies (2004).

اینها نمونه هایی از فیلم های ژاپنی کنونی هستند که مستقیماً در موضوع (چه نمایش، تئوری، احساسات یا تقلید) غوطه ور می شوند و به شما اجازه می دهند در آن غوطه ور شوید. از زمان کوروساوا، من اعتماد دارم که این رسم - شاید تعهد - سینمای ژاپن بوده است.

من خوزه را افتضاح نمی‌دانم، اما دقیقاً به اندازه سینمای معاصرش قوی نیست.


br> بعد از این: یک مستند ژاپنی 11 بخش به نام "1 لیتر اشک" وجود دارد که قبول دارم این موضوع را به طور قابل توجهی موثرتر بررسی می کند. موسیقی کمی تند است، با این حال اگر بتوانید آن را ردیابی کنید، نمایش شایستگی تماشای آن را دارد!