دانلود فیلم Point Blank 1967 (شلیک به هدف) دوبله فارسی بدون سانسور

پس از رها شدن در حال مرگ،مردی اسرارآمیز به نام "واکر" به تنهایی تلاش می کند پولهایی که از او سرقت شده را پس بگیرد...

نقطه خالی مردی مرموز به نام واکر پس از ضربدر زدن و مرده شدن، سعی می کند پولی را که از او دزدیده شده است پس بگیرد...

دانلود فیلم Point Blank 1967 (شلیک به هدف) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

هنگامی که در یک بیمارستان روانی کار می کردم متوجه شدم که یکی دو نفر از بیماران تمایل خاصی به ایستادن داشتند، شروع به راه رفتن هدفمند در سراسر بخش کردند، توقف کردند و به اطراف نگاه کردند، سپس شروع به راه رفتن در جهت دیگری کردند، سپس دوباره بنشینند. . یک نوع غیر متحرک سرپایی.

کل شلیک به هدف همینطور است. منظورم این است که یک تعریف و تمجید باشد. مردم اسکریپت تعاملی را که شروع کرده‌اند را می‌شکنند و کاری کاملا غیرقابل پیش‌بینی انجام می‌دهند. من فقط یک مثال می زنم. واکر (ماروین) و همراهش (آنجی دیکنسون) با هم مشاجره می کنند و او شروع به زدن او با کیفش می کند. ابتدا با بازوهایش از خود محافظت می کند اما سپس آنها را پایین می آورد و در حالی که او را کتک می زند، سیلی می زند و به سینه اش می زند، ساکت و بدون هیچ گونه بیانی می ایستد و در نهایت خسته به زمین می خورد. در آن زمان، او بی کلام به سمت کاناپه می رود، پایین می آید، تلویزیون را روشن می کند و شروع به گشت و گذار در کانال ها می کند.

این یک فیلم نئو نوآر است، اگر تا به حال وجود داشته باشد. خیانت، زن دروغین، خودکشی، صلیب های متعدد دوگانه، انتقام، فضای شهری و پایانی مبهم وجود دارد.

بنابراین، اگرچه این یک فیلم ژانر است، اما با این وجود منحصر به فرد است. همه چیز با هم جمع می شود. طراح تولید مناظر شهری استریل را به ما می دهد، جعبه های سیمانی ملایم و رودخانه لس آنجلس، که بدون آن هیچ نوآری کامل نخواهد بود. آپارتمان‌هایی که این افراد در آن زندگی می‌کنند شبیه حفاری‌های معمولی و خاکستری طبقه متوسط ​​بورژوازی است. کمد لباس نیز این مجریان را با کت و شلوارها و کراوات های معمولی پوشانده است و زنان همیشه ظاهری شیک دارند.

کارگردانی و تدوین فوق العاده است. من در اینجا هم منظورم را مثال می زنم. لی ماروین جان ورنون را روی پشت بام پنت هاوسش بیرون می اندازد، تنها در ملحفه ای پیچیده شده بود. ورنون شروع به غلتیدن از لبه‌ها می‌کند، ماروین به دنبال او می‌آید، اما تنها ملحفه را نگه می‌دارد در حالی که ورنون ده‌ها طبقه به خیابان پایین می‌رود. (بدن او به طرز غیرممکنی دست نخورده منفجر می شود. ممکن است یک گربه از چنین سقوطی جان سالم به در ببرد، اما یک مرد بالغ آب پاشیده باشد.) در یک فیلم معمولی، ما بریدگی از بدنی که به خیابان برخورد می کند تا ماروین که به آن خیره شده است می گیریم. بالای نرده اما اینجا، ماروین هنوز برگه را در دست دارد. نه تنها این، بلکه باد در پشت بام طبقه چهاردهم می‌وزد و باد ورق را در اطراف ماروین مانند شی اهریمنی با نیروی حیات بدخواه خود بالا می‌برد، قبل از اینکه بالاخره بتواند خود را باز کند و آن را دور بزند.

ویرایش چند فلش بک کوتاه به ما می دهد، اما نه فقط برای برانگیختن حال و هوا. آنها در این که ما بدانیم ماروین به چه چیزی فکر می کند کمک زیادی می کنند. ماروین اسلحه ای را به صورت دوست سابقش، ورنون گرفته است و مرد بیچاره بیهوش می شود تا اینکه ماروین بیدار به او سیلی می زند و سپس از ماروین می خواهد که به او اعتماد کند. یک فلاش بک که فقط چند ثانیه به طول انجامید ما را به یاد صحنه قبلی می اندازد که در آن ورنون از ماروین برای انجام دزدی درخواست کمک کرد و بر سر او فریاد زد: "واکر! به من اعتماد کن!" تدوین به قدری دقیق است که در این - و در ده ها صحنه دیگر - چند ثانیه کم و بیش تاثیرشان را از بین می برد.

موسیقی متن اثر جانی ماندل، تنظیم کننده و آهنگساز است. سالها کار او را تحسین کرده ام. او یک کودک نابغه بود، قبل از اینکه به آهنگسازی و تنظیم روی آورد، با گروه تامی دورسی هم ترومپت و هم ترومبون می نواخت. او هرگز تندخو یا تحریک کننده نیست. موسیقی او روان و ملودیک و گاهی به طرز عجیبی ارکستر شده است. در اینجا او با استعدادهای خود مطابق با خواسته های صحنه است. وقتی مردی سعی می کند زنی را اغوا کند، یک ملودی عاشقانه پیانو پشت سر آنها می پیچد. در مواقع دیگر، باز هم بسته به زمینه، امتیاز از هنری مانچینی به گیل ایوانز می رسد. خیلی خوب انجام شد.

بازیگری هم همینطور. ماروین در فیلم Point Blank های دیگر اینقدر خوب بوده است اما هرگز بهتر از این نبوده است. توطئه به بازپس گیری 93000 دلاری او مربوط می شود که "سازمان" او را فریب داده است. (هیچ مافیایی در فیلم Point Blank وجود ندارد. تنها زبان خارجی که می شنویم پرتغالی است.) و 93 هزار دلار در آن زمان پول زیادی بود. شما می توانید بنزین را با 29 سنت در هر گالن پیدا کنید. ماروین کم و بیش راه خود را از نردبان بالا می‌کشد و به دنبال کسی می‌گردد که بتواند «پولم را به من بپردازد». او در نهایت به کارول اوکانر می رسد که به او توضیح می دهد که در شرکت بزرگی مانند این، هیچ کس هرگز پولی را اداره نمی کند. اوکانر شاید یازده دلار در کیف پولش دارد. و ماروین، اسلحه‌ای را روی او گرفته است، تردید می‌کند و به نظر می‌رسد که واقعاً خاموش شده است -- متحیر، همان‌طور که ممکن است یک کودک با یک پاسخ ناامیدکننده متحیر شود. ("نه، بابا نوئل وجود ندارد.") فکر می کنم قبل از تمام شدن فضا، آن را کنار بگذارم. من تقریباً از طرح رد شده ام اما باید به اندازه کافی در جای دیگری پوشش داده شود. علاوه بر این، طرح بسیار ساده یا در واقع بسیار پیچیده است، بسته به اینکه می‌خواهید حدس‌هایتان تا چه اندازه حفاری کنند. (آیا کل فیلم چیزی نیست جز فانتزی ماروین در حالی که او در حال مرگ در آلکاتراز پس از شلیک در ابتدای داستان است؟ منظورم را ببینید؟) آن را از دست ندهید.

دانلود فیلم Point Blank 1967 (شلیک به هدف) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

... و شاید در نهایت به همین دلیل بود که در گیشه سال 1967 شکست خورد. مردم عموماً تا آنجایی که تماشای آن قبل از گذشت سالها و پخش آن در تلویزیون تنها یک شات به سمت سیب می رفت. اکنون که دسترسی مداوم به یک فیلم دارید، چه از طریق پخش جریانی یا DVD، می‌توانید تماشای پشت سر هم انجام دهید و همه چیز را ببینید.

1967 سال خوبی برای لی ماروین در MGM بود، جایی که او دو فیلم برای استودیو ساخت که در نهایت به کتاب 1001 فیلمی که باید قبل از مردن ببینید، این یکی و The Dirty Dozen ختم شد. جان بورمن از لحاظ سبکی کارهای جالبی انجام می دهد، اما کمی بیش از حد است، شکوفا شدن بیش از حد توجه خود را به خود جلب می کند و حواس را از داستان منحرف می کند. تا زمانی که Deliverance و Excalibur، IMO را ساخت، او در اجازه دادن به جلوه های بصری در پیشرفت داستان بسیار استاد شده بود. این فلاش‌بک‌های ماروین/واکر به اتفاقاتی که قبلاً در فیلم Point Blank رخ داده بود - و در فیلم Point Blankی که زمان آن کمتر از 95 دقیقه است - به نظر من بیش از حد بود.

من متوجه شدم طرح وحشتناکی گیج کننده برای اولین بار. کلاهبرداران در آلکاتراز مخفی شده بودند، جایی که تورهای منظم برگزار می شود؟ هک، خود ماروین در اوایل فیلم در چنین توری نشان داده می شود. هیچ تصوری از زندگی ماروین قبل از اتفاقات فیلم نداشتم. در فلاش بک جایی که او با همسرش ملاقات کرد، به نظر می رسد که او یک کارگر بارانداز است که مستقیماً از On the Waterfront خارج شده است. قسمتی که ازدواج‌های آینده دور همدیگر حلقه می‌زنند و در تماس چشمی قفل شده بودند، تا حدی جذاب بود، اما حضور همه همکاران ماروین که یک اینچ دورتر از آنها ایستاده بودند، عجیب بود. همچنین ارتباط واکر و ریس را متوجه نشدم یا این مهمانی فوق‌العاده شلوغ را که در آنجا دوباره به هم می‌پیوندند، یا صحنه‌ی دیگر در اتاقک که در آن ریس واکر را به زمین می‌کوبد و از بالای او بالا می‌رود تا به او بگوید چقدر به پول نیاز دارد، متوجه نشدم. این صحنه ها اصلاً برای من معنی نداشتند، اما لذت کلی من از فیلم را خراب نکردند.

من کارول اوکانر را به عنوان بهترین مرد در اوباش دوست داشتم. شخصیت کینان وین را نفهمیدم. او به نوعی واکر را در حالی که هیچ کس دیگری نمی داند او زنده است پیدا می کند و او را برای دنبال کردن منافع متقابل استخدام می کند. من برای کل فیلم تا آخرین صحنه فکر می کردم که او نوعی مجری قانون است - شاید یک فدرال رزرو. پایان آن نیز مبهم است، فکر می کنم عمداً چنین است. وین به هیرد گان می گوید که کیف را با پول بگذارد، بنابراین حدس می زنم واکر پول را دریافت کند؟ اگرچه ما آن را به صراحت نمی بینیم.

به هر حال، من فقط ظاهر دهه 60 را دوست دارم - معماری، ماشین ها، مدل مو، لباس. من عاشق همبرگری بودم که در آن ماروین و دیکنسون با پنجره های غول پیکر غذا می خوردند. من عاشق پد او با بالکن بودم که از پایین به قسمت نشیمن نگاه می کرد. من عاشق عقب نشینی گسترده اوکانر بودم. من عاشق تکنولوژی بودم! حدس می‌زنم میلیونرهای اوباش در سال 1967 برای تلویزیون‌هایشان کنترل از راه دور داشتند (خب، جک لمون در سال 1960 در «آپارتمان» یک کنترل از راه دور داشت، و او در بهترین حالت از طبقه متوسط ​​بود. اوه، بله، من بلندگوی بدوی O'Connor را هم حفر کردم، جایی که او گیرنده را در نوعی دستگاه قرار داد تا ناگهان بلندگوی تلفن به دست شما بیاید.

چیزی که من بیشتر از همه از دست دادم؟ فیلمنامه، در تلاش خود برای فوق‌العاده بودن، از ارائه تنها عنصری که برای قهرمان بدجنسی که او در آن تخصص داشت، یعنی طنز، به لی ماروین گانگستر مظلوم ارائه نمی‌کند. این یکی از معدود فیلم‌های لی ماروین است که حاوی یک زینگر به یاد ماندنی نیست، که در آن فیلم ثبت‌شده و غم‌انگیز او ارائه شده است. ارزش دیدن را دارد، اما می‌توانم ببینم چرا مخاطبان ۱۹۶۷ آن را قبول نکردند، تنها با یک بار مشاهده برای «دریافت آن».

دانلود فیلم Point Blank 1967 (شلیک به هدف) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

لی ماروین یک مرد اساسی در فیلم Point Blank دهه 1960 بود که به طور مداوم بازی می کرد و هیچ وقت معنایی نداشت. در حالی که او در مجموعه ای از فیلم های خوب و اسکار برای یکی که نبود شرکت کرد، این بهترین 90 دقیقه او در فیلم Point Blank باقی مانده است.

ماروین واکر است، مردی بدون نام و اشتیاق پرشور. برای پس گرفتن 93000 دلار که توسط همسر بی اراده و همدم ساختگی اش، ریس (جان ورنون) از او گرفته شده بود. گویی توسط جادوگری، مردی مخفی به نام یوست (کینان وین) ظاهر می شود تا به او پیشنهاد کند پول را شلیک کند و انتقام بگیرد. ریس در حال حاضر بخشی از چیزی است که بسیاری از آن به عنوان انجمن یاد می کنند، و یوست برای سرنگون کردن ریس به کمک واکر نیاز دارد.

"شما به ریس نیاز دارید، و من به انجمن نیاز دارم، متوجه می شوید." . «من به تو کمک می‌کنم و تو به من کمک می‌کنی.»

روش ماروین برای مقابله با بازیگری هرگز در نمایش ترجیحی نسبت به آن در اینجا نیست. چهره او کسل کننده سنگ است، با این حال هرگز متوقف نمی شود تا زمانی که به چیزی که دنبال می کند دست یابد. نتیجه فیلمی است که به طرز غم انگیزی کامل کننده از فیلم بدون تحریف است که به طرز ماهرانه ای توسط جان بورمن هماهنگ شده و برگرفته از بینش واقعی نبرد خود ماروین است. قدم زدن واکر مجروح شده است، اما هرگز عذاب یا چیزهای زیادی را نشان نمی دهد، به استثنای زمانی که به او کمک می کند تا آنچه را که به دنبالش است، به دست آورد.

مسئله "پوینت بلانک" در این است که واکر واقعا کیست. شلیک به هدف به گونه ای برنامه ریزی شده است که شما را در حدس و گمان نگه دارد. همکاری معمولی انسانی حداقل کنجکاو بازی می شود. واکر حتی وقتی با همدیگر مهم خود مخالفت می‌کند، سؤال نمی‌کند، او اساساً در حالی که او به فضا خیره می‌شود، در یک هواپیمای بدون سرنشین صحبت می‌کند. پس از آن، در مقابل یک پیک ایستاده، به سادگی هر چیزی را که فرد اعلام می کند دوباره تکرار می کند. برای حدود ده دقیقه، از زمانی که یوست را ملاقات می کند تا دور هم جمع شدن با دیگر مهم خود، واکر به هیچ وجه صحبت نمی کند. ما به سادگی طنین گام های او را در راهروی بی پایان می شنویم.

آیا او یک شبح است؟ آیا می توان گفت که او خواب می بیند، شاید در خواب هلاک می شود؟ گفتنش سخت است، و افراد یک روز میدانی در مورد آن گمانه زنی کرده اند. او ظاهراً داوطلبانه در آسانسورها و سازه‌های پارکینگ ظاهر می‌شود و ناپدید می‌شود. همه او را ملاقات می کند می گویند فکر می کردند او مرده است. او حتی کسی را مستقیماً نمی‌کشد، به غیر از شاید یک عبور که واکر با کمک ملحفه کار می‌کند، چیزی که ما با فانتوم‌ها شریک هستیم. ملحفه حتی در لحظه اوج منفجر می شود و واکر را می پوشاند.

من هنوز مطمئن نیستم واکر چیست، اما از تماشای ماروین قدردانی می کنم که به من فکر می کند. او حتی به نظر نمی رسد که وقتی خواهرش به دلیل ازدواج کریس (انجی دیکنسون) چند دقیقه با دستانش به او ضربه می زند، عصبانی نمی شود، اما برچسب زدن او با علامت استخر به اندازه ای برجسته است که برای مدت کوتاهی مورد توجه قرار می گیرد. به طور کلی او به سادگی حرکت می کند و تماشا می کند و در خود نگه می دارد.

او از چندین خط جالب نیز خارج می شود، با این حال شما نیاز به تمرکز دارید. در نقطه ای خاص، کریس از او می پرسد که به چه دلیل موجهی او را برای یک گردهمایی با یکی از اعضای ارشد انجمن همراهی کرده است. او پاسخ می‌دهد: «فکر می‌کردم که با من امن‌تر از این‌که تنها باشی». ما افراد زیادی را تا این لحظه در فیلم Point Blank دیده‌ایم که ممکن است خودشان بسیار امن‌تر باشند.

گاهی اوقات لحن خشک و انرژی هارمونی «پوینت بلنک» مؤلفه‌های دردسرساز هستند، و صحنه‌ای در شلیک به هدف وجود دارد. یک خانه پیشرفته (واقعاً یک بالشتک مشابه که بیتلز هنگام بازدید از لس آنجلس در آن قرار داشتند) که در آن کریس و واکر به نظر می‌رسد در قسمت‌های دورتر فیلم کاملاً آماده هستند. با این حال، در بیشتر موارد، این یک فیلم بسیار شامل و حیله گر است، با پایان بندی در سمت چپ که می چسبد.

سبک خاص و سرعت سریع فیلم، نوعی انحراف را ایجاد می کند که کاملاً در حال حاضر است. زمان مناسب اما جاودانه است. معادل آن را می‌توان برای لی ماروین، مرد سخت‌کوشی که این تحقیق درباره‌ی مردی را به نفع خود به‌شدت سخت به ما واگذار کرد، گفت.