دانلود فیلم Riff-Raff 1947 دوبله فارسی بدون سانسور

هواپیمایی درهوای طوفانی با دومسافر از پرو شروع به حرکت کرده (در سکانسی بدون دیالوگ و طولانی)، در پاناما با یک مسافر فرود آید. مرد گمشده نقشه هایی ارزشمند از نقاط نفت خیز داشته، هرشخصی بعد از انها باید با دان همر سروکله بزند، ترکیب...

دانلود فیلم Riff-Raff 1947 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

علیرغم این واقعیت که او در چندین فیلم سینمایی بزرگ که از حدود سال 1930 شروع شد، هرگز مورد توجه من قرار نگرفت.
این اولین باری بود که آن جفریس را دیدم، و فقط برای او ارزش دیدن Riff-Raff را دارد: بدون تردید، جفریس یک سرگردان و یک قلب است. در کاوش در حرفه بازیگری او، اکنون برایم واضح است که چرا دلم برای دیدن او تنگ شده است: اندکی پس از اواسط دهه 1950، او برای بخش بزرگی از حرفه خود وارد تلویزیون شد. بعلاوه، همانطور که من عموماً از تلویزیون دوری کرده ام، در واقع، شما بروید... من حدس می زنم که این نوع داستان را یک تعهد، یک سفر برای طلای تیره به عنوان راهنمای گمشده چاه های نفت در پرو و ​​یک راهنما بنامم. که افراد وحشتناک مختلف در تلاش برای یافتن آن هستند. توجیه آن راهنمای گمشده به خوبی ترسیم شده است در یک غروب تاریک و متلاطم (بسیار خوب، در این داستان چند ابهام در مسیر وجود دارد) - با یک پیاپی بی عیب و نقص انجام شده به سمت آغاز، در حالی که دوربین از خزنده ای عقب می نشیند. لبه باند فرودگاه در عمیق ترین پرو برای کشف یک DC-3 نگهدارنده و یک گردهمایی کوچک که سعی می کند صدای خود را بشنوند در حالی که بارش باران روی بالای قلع ترمینال می بارد. حتی یک کلمه به صورت شفاهی بیان نمی شود. در پایان، مسافری ظاهر می شود تا با مسافر دیگری که مکث کرده بود، سوار هواپیما شود. هواپیما حرکت می کند و در طوفان همراه با مسافرانی که همراه بار نشسته اند می شکند. با وجود این، در طول سفر، یکی از مسافران یا پرش می‌کند یا از هواپیما رانده می‌شود. اما مسافر دیگر، هاسو (Imprint Krah)، در حال حاضر نقشه را در اختیار دارد...

از آن نقطه، شما بدانید که معاملات تلخ بیشتری در راه است و پس از بازگویی داستان خود برای پلیس، هاسو پی.آی دن اسلج (پت اوبراین) را استخدام می کند تا به عنوان نگهبان برود. با ترک هاسو در مسافرخانه، مالت از گردسون (جروم کاوان) بازدید می کند که اسلج را برای یافتن راهنمای که هاسو در حال حاضر دارد، بدون اطلاع هر دو، استخدام می کند. هاسو که زیرک است، راهنمای نمایش داده شده را پنهان می‌کند - یک لمس غیرمنتظره شگفت‌انگیز که در تمام طول فیلم تأثیر زیادی داشته است، اما در صورتی که تماشاگر در ابهام قرار می‌گرفت، همان طور که من می‌خواهم فکر کنم چیزی بیشتر خواهد بود. همچنین.

با این حال...وقتی مولینار (والتر اسلزاک)، یکی دیگر از جستجوگرهای ثروت، شروع به افزایش فشار بر مالت برای دریافت راهنما می کند، وضعیت جالب می شود و کسی که ماکسین (آن را به هم می ریزد. جفریس) در حالی که سعی می کرد آن را در دفتر همر پیدا کند، جایی که مکسین مکث کرده بود. ماکسین در باشگاهی که او برای خودش به عنوان خواننده و در عین حال به عنوان یک مامور دولتی برای گردسون که صمیمانه با او در ارتباط است، می خواند، هدایت خود را به چشم هامر جلب کرده بود. یا از طرف دیگر او می گوید او هست؟ این برای مالت است که در مسیر پیدا کند. همه چیز را فهمیدی؟

نتیجه نهایی، بدیهی است که واقعاً غافلگیرکننده نیست و در عین حال توسط پرسی کیلبرید در نقش پاپ، راننده تاکسی که نشان می دهد تسلط کامل بر جنایتکاران بی احتیاط و متکبر در حال فرار بسیار طبیعی است، متهم می شود. کل فیلم علاوه بر این با فیلمبرداری کم/نور که صحنه پاناما سیتی را به خوبی به تصویر می کشد، بهبود یافته است (با وجود این واقعیت که این یک قسمت پشتی هالیوود است). مطمئناً، تعقیب عمیق تخیلی در حوالی عصر بین سورتمه، با پیاده‌روی، و مولینار در تاکسی با پاپ، تقریباً شما را رها می‌کند... خوب، باد. و فکر می کنم که آیا دیتی رید تصمیم گرفت از روش های مشابه سایه های کم نور، جاده های محدود و گام های دویدن در مرد سوم (1949) استفاده کند، زمانی که هالی مارتینز (جوزف کاتن) هری لایم (اورسن ولز) را در وین پس از جنگ تعقیب می کند. قابل قیاس بسیار غیرقابل انکار است، حتی در قسمتی از نمای نزدیک مایل و زوایای تیز دوربین.

و در نهایت، گفتمان در کل کامل است: تیز، مملو از کنایه، شیطنت آمیز و باهوش - و به اندازه دیگرانی که در سواری‌ها و علایق هیجان‌انگیز فوق‌العاده شنیده‌اید عالی است.

پت اوبراین طبق معمول نمایش خوبی از خود نشان می‌دهد، اما تلاش او به‌عنوان یک PI و ثابت‌کننده سخت حباب‌دار چندان با رابرت میچام در خارج از قبلی (1947) یا Bogie بی‌نظیر مطابقت ندارد. در هر یک از کارهای خوب او در دهه 1940 یا 1950. با این وجود، من اغلب در آن جفریس فکر می کردم...

اگر فرصت پیدا کردید، این یکی را برای هشتاد دقیقه دلپذیر ببینید. برای همه پیشنهاد می شود.