دانلود فیلم The Hour of Living 2012 دوبله فارسی بدون سانسور

تئو به دنبال کسی می رود که بتواند در مورد پدرش و شخصی که دوستش دارد به او بگوید. تلاش او او را به کوه های آلپ می کشاند ، جایی که جورج ده سال است که به عنوان یک گوشه نشین زندگی می کند. هنگام ملاقات ، این دو مرد شروع به درک زندگی خود می کنند.

تئو به دنبال کسی است که می تواند به او در مورد پدرش و فردی که دوستش دارد، اطلاعاتی بدهد. تلاش او، ویرا به آلپ هدایت می کند، جایی که جورج به مدت ده سال بدر آنجا سکونت دارد. در هنگام ملاقات، متوجه می شوند که...

دانلود فیلم The Hour of Living 2012 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

The Hour of Living فیلمی برای همه نیست - فکر می کنم منطقی است که بگوییم. در هر صورت، فکر می‌کنم The Hour of Living ارزش دیدن دارد.

از زمانی که او را در ادینبورگ دیدم، به‌عنوان یک داستان کامل، تحسین‌کننده کارهای دیگر رئیس سباستین مایکل در تئاتر و اجرا بودم. حاشیه در سال 1997. علاوه بر این، من یکی از افرادی هستم که مقداری پول نقد به ذخیره گروهی که به فیلم یارانه داده بود، دادم.

حتی به این ترتیب، من واقعاً نگران تماشای The Hour of Living بودم، زیرا استرس داشتم که فیلم، می دانید، بد خواهد بود. یا از طرف دیگر خام باشد. یا از طرفی انقدر بی حوصله که نتونستم تحمل کنم. صادقانه بگویم، زیرا همه موارد فوق ناخوشایند خواهد بود.

من نیازی به تاکید نداشتم. من واقعاً در «ساعت زندگی» شرکت کردم با این قید که این فیلمی است که برای همه مناسب نیست. چیزی که می توانید در ممیزی دیگر اینجا در IMDb تشخیص دهید.

چیزی که من در مورد ساعت زندگی دوست دارم این است که هم تئاتر و هم فیلم است. صحنه ها به آرامی با شخصیت هایی که در نهایت صحبت می کنند (در یک ثانیه به آن باز می گردم)، اغلب به صورت صحنه های دو داده ای اجرا می شود. در یک نمایشنامه بیشتر در خانه است و تا حدودی بصری نیست. در هر صورت، کاری که The Hour of Living انجام می دهد این است که آن صحنه دراماتیک را می گیرد و آن را در صحنه هایی اجرا می کند که از نظر ظاهری عالی هستند. کوه های آلپ سوئیس به ندرت به این شکل شگفت انگیز در فیلم The Hour of Living ارائه شده است. هر پیکسل از ویدیوی رایانه‌ای، خواه از منظره‌ای ناهموار تماشا کنید یا چهره دندانه‌دار خود سباستین مایکل در نمای نزدیک یا چیدمان غذا، کاملاً ساخته و گرفته شده است. نتیجه برای فیلم بسیار غیرمنطقی است: به طور همزمان غیر بصری و در عین حال بصری است. اساساً، شما چیزهای زیبایی دارید که شما را از واقعیتی که افراد واقعاً برای مدت طولانی صحبت می کنند منحرف می کند.

اما آنها به چه چیزی اشاره می کنند؟ برای من تفاوت ظریف در مورد چگونگی بررسی آن سوال در واقع بسیار زیبا است. در مرکز آن، ساعت زندگی حول دو نفر است که سطح و گستردگی چیزی را که در زندگی‌شان گم شده است مشخص می‌کنند - برای یکی پدر و برای دیگری موضوع محبت. نه مهارتی برای توصیف آن عدم حضور. آن‌ها به روش‌های متعددی آن را بررسی می‌کنند - از طریق عصبانیت، از طریق تلخی، از طریق سکوت - اما در پایان آنها مانند زبان به دندان از دست رفته جذب آن عدم ظهور می‌شوند. بنابراین آنها کار می کنند تا زمانی که این کار کاهش یابد و سپس غذا می خورند یا راه می روند و کمی صحبت می کنند.

در صورتی که بتوان چنین اصطلاحی را گفت، به گمان من «دراماتیک» است. برای هدف ساده کار نمی کند، اما در عوض انتخاب می کند که چه زمانی برای تعیین کردن آماده است. این واقعاً به مذاق همه نیست. با این حال، من به آن احترام می گذارم.

دلیل اینکه این کار برای من کار می کند، نمایشگاه های سام فوردهام و سباستین مایکل است. آنها هر چند به طرز خلع سلاح مشروعی کم اهمیت جلوه داده می شوند. یک صحنه فوق‌العاده وجود دارد که (بدون اسپویلر) شخصیت مایکل تلاش می‌کند تا ایده غم و اندوه را درک کند و این صحنه زشت یا دراماتیک نیست، فقط به طور غیرقابل تصوری موضوع حقیقت است. علاوه بر این، باید بگویم که من به طرز وحشتناکی تحت تأثیر این موضوع قرار گرفتم، دقیقاً با توجه به این واقعیت که بسیار حقیقت داشت. شغل سخت‌تر فوردهام جوانی و مضطرب بودن و تلاش برای توصیف جهان بر اساس شرایط خود و در برخی موارد، غلبه بر آن به گونه‌ای است که فقط جوان می‌تواند. فوردهام در نقش تئو سرزنده است. هر چند در مورد آن مردد نیست. او یک سرگرم کننده است که باید مراقب او بود.

و گروهی از شخصیت های عجیب و غریب هستند که سفر کانونی فیلم را در بر می گیرند و قبل از اینکه به قسمت آخر آرام تر تبدیل شود، خنده های زیادی به آن اضافه می شود. من شارلوت هاینمن را در نقش گابریل دوست داشتم، که 20 دقیقه اولیه و به احتمال زیاد سرقت بیهوده را در چند فیلم مختلف انجام داد، در حالی که من دنبالش نبودم.

ساعت زندگی عالی نیست. مناسب برای همه این حتی از آن نوع فیلمی نیست که من به احتمال زیاد آن را جستجو کنم. با این حال، من خوشحال بودم که آن را تماشا کردم. مطمئناً اکتشافی است - تغییر بیشتر شبیه یک پیشرفت فوگ است - با این حال واقعاً تلاش می کند تا چیز دیگری را با وسیله فیلم انجام دهد و وقتی موفق می شود با احتیاط، دردناک و زیبا می شود.