دانلود فیلم The Pride of St. Louis 1952 دوبله فارسی بدون سانسور

دانلود فیلم The Pride of St. Louis 1952 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

در بازی‌ای که به شخصیت‌های عجیب و غریب و ثروت می‌بخشد، یکی از بهترین آنها در دهه 1930، pitcher Dazed Dignitary بود. او به قدری شخصیتی زنده بود که احتمالاً به جای اندازه گیری های پرتابش، به دلیل قدرت آن برای لابی بیسبال انتخاب شد. پس از همه اینها، بخشی از داستان عضو ارشد همان پایان اولیه کارش است.

در غرور سنت لوئیس دن دیلی به طور موثر شخصیت عضو ارشد بلری چشم را جلب می کند، که اساساً شخصیت برجسته ای را به یاد می آورم. من آنقدر بالغ نیستم که پرتاب او را به یاد بیاورم، با این حال واقعاً به یاد می‌آورم که او در دهه 1960 بازی توپ هفته را پخش می‌کرد. این بخشی از داستان دیگنیتی نیز است، که یک پیشرو تلویزیونی در رادیو و بعداً تلویزیون بود. اکنون که میزبانان در لابی تمایز هستند، هیچ تحقیقی وجود ندارد که Dazed جایی در آنجا داشته باشد.

جروم هرمان دینیتاری یکی از قبیله‌ای از بچه‌های سهامدار بود که تقریباً هیچ تدریس خصوصی نداشت، اما توانایی خیره‌کننده‌ای برای پرتاب توپ بیسبال با سرعتی کور. در واقع، او یک خواهر و برادر جوان تر، یکی از اعضای ارشد پل سنیور داشت که خود بازیکن بسیار خوبی بود.

ریچارد کرنا در The Pride of St. Louis نقش پل را بازی می کند و این یکی از اولین کارهای سینمایی او است. یکی از اعضای ارشد پل، با در نظر گرفتن همه چیز، یک نوع آرام و مستعفی بود که حرفه او نیز با جراحات متوقف شده بود. در نتیجه به Crenna کار زیادی داده نمی شود. در طول دوره نخست افتخاری، نویسندگان ورزشی تلاش کردند تا لقب دافی را به پل بچسبانند، اما هرگز این کار را نخواهد کرد.

جوآن درو، با داشتن مدتی مرخصی از بازی، خانم‌های غربی با لباس‌ها و کمربندهای گینگهام مانند پاتریشیا نش باهوش، صبور و فهمیده‌ای هستند که وقتی لایت‌هد را در هیوستون بازی می‌کرد ملاقات کرد و با او ازدواج کرد. انجمن تگزاس

در سال 1937 بازی بازیکن نخبه Bleary eyed برای انجمن عمومی آغاز شد. دیگنیتاری در مواجهه با بارون اوریل از کلیولند، با ضربه ای که به او وارد شد، به پایش برخورد کرد. دیگنیتری که از توجه به راهنمایی های بالینی امتناع کرد، خیلی زود به زمین مسابقه بازگشت. او یک انگشت اصلی پا را شکسته بود و یک بار سنگین روی بازویش گذاشته بود. او هرگز شبیه پارچ نبود و امتناع او از تصدیق این موضوع برای داستان مهم است.

اگر ده تا پانزده سال حرفه اکسپرس را داشت، می‌دانست که چه بینش‌هایی را می‌توانست ارتقا دهد. دیگنیتاری آخرین بازیکنی بود که در 30 مسابقه در سال 1934 تسلط داشت و پس از اینکه دنی مک لین (که خود یک شخص بود) این کار را در سال 1968 انجام داد، از آن زمان دیگر این کار انجام نشده است.

دین وارد پخش شد و با در نظر گرفتن اینکه او بازیکن اصلی قبلی نبود که به گوشه انتقال می رفت، تصاویر بازی واضح او باعث شد که او لحظه ای ضربه بخورد. او شروع به پخش برای گروه دیگر سنت لوئیس، تانز کرد، و براون ها یک گروه واقعا ناامید بودند که چیز زیادی برای تشویق نداشتند. عضو ارشد در آنجا به یک ستاره جذاب تبدیل شد.

البته بخشی از داستان دیگنیتی مشکلی است که او به دلیل عدم تحصیل در مدرسه و رویکرد درخشان او در انتقال افکارش روی آنتن با آن مواجه شد. این بخشی از داستانی است که من وارد آن نمی شوم، با این حال در فیلم The Pride of St. Louis به درستی و فروتنی پرداخته شده است و چشمان شما می تواند با فرض اینکه احساسات احساساتی را زیر نظر داشته باشید، اشباع شود.

یک فیلم بیسبال خوب، به رسمیت شناختن واقعی یک نمونه آمریکایی از غلبه بر ناملایمات.